بررسی اصلاح و بازطراحی هیدرولیکی فرآیند آبگیری در ایستگاه‌های پمپاژ آب کشاورزی (مطالعه موردی: ایستگاه پمپاژ ویس استان خوزستان)

ایستگاه‌های پمپاژ آب کشاورزی به­دلیل کاربردشان در اغلب شبکه‌های آبیاری و زهکشی، عضوی مهم در انتقال و توزیع آب و افزایش بهره‌وری آب و انرژی در کشاورزی به­شمار می‌روند. بروز هرگونه مشکل برای این تأسیسات، مشکلات بهره‌برداری و تلفات منابع را در کل شبکه به­دنبال خواهد داشت. در این تحقیق، تأمین نشدن رقوم مناسب در قسمت مکش پمپاژ یکی از مهمترین مشکلات بهره‌برداری ایستگاه‌های پمپاژ شناسایی شده است که از پیامدهای آن می‌توان به از کارافتادگی پمپ‌ها، کاهش ظرفیت پمپاژ، زیان‌های اقتصادی و نارضایتی بهره‌برداران اشاره کرد. کاهش رقوم آب در قسمت مکش به دلایل مختلف روی می­دهد مانند: بی­توجهی به شرایط هیدرولیکی، نامناسب بودن موقعیت ایستگاه، یا تغییر در شرایط طبیعی رودخانه. به­هنگام بهره‌برداری، برخی از این مشکلات به‌کمک روش‌های هیدرولیکی مناسب و منطبق با شرایط منطقه قابل اصلاح و باز­طراحی ­هستند. در این تحقیق، به‌طور موردی برای ایستگاه پمپاژ ویس، پس از شبیه‌سازی هیدرولیکی آبگیری از رودخانه به‌کمک مدل هیدرودینامیک سوبک، روش‌های علاج‌بخشی مناسب با تغییر در توپوگرافی رودخانه پیشنهاد و با روش اصلاحی در محل مقایسه شده است. تأثیر پارامترهای هیدرولیکی مؤثر در زمان طراحی، مانند شیب کانال آبگیر، فاصلۀ ایستگاه‌ پمپاژ از دهانۀ آبگیر، تغییرات منحنی سطح آب در زمان مکش پمپ و تغییرات رژیم دبی رودخانه بر میزان افزایش رقوم سطح آب در کانال آبرسان به ایستگاه پمپاژ نیز بررسی شده است. بدین‌ترتیب، مشکل فرآیند آبگیری ایستگاه‌ پمپاژ ویس در زمان طراحی و بهره‌برداری ارزیابی و معیارهای مناسب برای روش اصلاحی مورد نظر ارائه شده است.